ตามองไม่เห็นเนื่องจากไม่มีนัยน์ตาแต่จะอาศัยคลื่นเสียงความถี่สูงที่ส่งจากปากเพื่อรับรู้สภาพโดยรอบของตัวเองแทน
ผิวบางขนาดที่ผิวจะไหม้เมื่อถูกแสงแดด เมื่ออากาศหนาวจะเกาะกลุ่มเบียดกันเพื่อสร้างความอบอุ่น
ใช้ถ้ำอันมืดมัวเป็นที่หลับนอน ดวงตาทั้งสองข้างเสื่อมสภาพ แม้จะมองไม่เห็น แต่ก็บินไปมาได้โดยอาศัยคลื่นเสียงที่ปล่อยออกมาจากปากเพื่อสำรวจสภาพโดยรอบ
